محمد پرنیان، خالق داستان «حسنک کجایی» پس از 40 سال سکوت در 62سالگی در نوشهر درگذشت.
 محمد پرنیان شعر بسیار مشهور حسنک کجایی را در سال 1349 و در 19 سالگی سرود. این شعر با تصویرگری خود او توسط "شرکت سهامی انتشار" به چاپ رسید و در میان علاقه‌مندان ادبیات جایگاهی فراتر از یک شعر کودکان یافت. به همین دلیل پرنیان به زندان افتادو چندین سال را در زندان شاه گذراند. 

داستان حسنک، ماجرای پسری روستایی است که پس از هجوم ابرهای سیاه و برف سنگین به روستایشان و سکوت مردم، با شماری از کودکان قصد پیداکردن خورشید و بازگرداندن بهار کرده و راهی کوهستان می شود. آنها در معرض حمله سرما و گرگ ها خود را به بالاتر از ابرها و نزدیکی قله کوه می رسانند. حسنک سپس از دوستانش جدا شده و با رساندن خود به قله کوه برای بیدارکردن خورشید تلاش می کند. وقتی خورشید بیدار می شود، حسنک بر قله کوه بلند بر اثر سرما به خوابی ابدی فرو رفته بود.

محمد پرنیان پس از «حسنک کجایی» هرگز کتابی منتشر نکرد و در سال های پس از انقلاب نیز تا هنگام مرگ خود سکوت کرد. با پیروزی انقلاب کتاب حسنک کجایی با تصویرگری‌ها و کیفیت‌های مختلف توسط ناشران گوناگون به چاپ رسیده است که اولین چاپ آن در شمایل جدید توسط نشر میلاد در سال 57 منتشر شد و جالب این بود که نام نویسنده در این چاپ به اشتباه صمد پرنیان ضبط شده بود. 
جدیدترین چاپ این کتاب در سال 79 توسط انتشارات موسسه فرهنگ و دانش و با تصویرگری پرویز کلانتری به بازار عرضه شده است.

او در همه این سال ها به زندگی آرام خود در کنار پارک جنگلی سی سنگان ادامه داد و معلم ابتدایی و راهنمایی مدرسه روستای «صلاح الدین کلا» و روستاهای اطراف آن بود. او چهارسال پیش بازنشسته شد و پس از آن در حال مبارزه با بیماری سرطان بود محمد پرنیان سرانجام روز پنجشنبه 15خرداد ماه در بیمارستانی در نوشهر درگذشت.